Het pandemische project: onze lezers beschrijven het jaar van COVID-19 (2023)

Halverwege maart, toen we het 1-jarig jubileum bereikten van de aanwijzing van COVID-19 als een wereldpandemie, waren er tientallen media-artikelen over wat dat jaar voor ons land en de wereld betekende, niet verwonderlijk gezien hoe ongekend het jaar in ons leven is geweest. Ik was van plan er een te doen vanuit psychiatrisch perspectief, maar wilde de perspectieven van zowel collega's als het publiek verkrijgen.

Ik vond ook dat deze perspectieven kort moesten zijn, gezien de potentiële aantallen en hoe dat zou passen bij hun populariteit op sociale media. Daarom vroeg ik kijkers in een video van half maart naar hun favoriete woord of 2 om het jaar te beschrijven, of meer indien nodig, en herhaalde ik mijn verzoek aan degenen die ik ken die mijn video's en artikelen volgen.

Psychologisch gezien weten we dat als we iets een naam geven, dat op zich al enige troost biedt om te weten waar we mee te maken hebben. Een deel van die reactie hangt af van onze persoonlijke geschiedenis van reageren op stress en trauma, en een deel van onze huidige omstandigheden. Daarom verschillen we allemaal, en ieder van ons kan in de loop van de tijd in onszelf verschillen.

Het COVID-jaar in één woord

In die eerste half maartvideo, gepost op St. Patrick's Day, gaf ik mijn 2 enkele woorden en waarom ik ze bedacht. De eerste was PAS OP, wat in me opkwam omdat 15 maart de Ides van maart is, de dag waarop Julius Caesar de waarschuwing van een ziener negeerde, met als hoogtepunt zijn moord. Ten tweede kwam EGAD, vanwege de Oxford-woordenboekdefinitie die woede, bevestiging en verrassing combineert, een verwisseling van wat ik in de loop van het jaar had gezien.

Tot mijn verbazing en niet tot mijn verbazing, van adolescenten tot ouderen, ontving ik veel woorden, meer dan 50. Antwoorden van één woord domineerden, en ze worden weerspiegeld in Word Cloud #1. Ze leken uiteen te vallen in de volgende categorieën.

De essentie van de psychiatrie.Een van de traditionele activiteiten in de psychiatrie is INTROSPECTIE, zowel voor de arts als voor de patiënt. Dat is 5 keer genoemd. Eén doel is VERLICHTING, en dat is 3 keer genoemd.

Positieve psychiatrie.Veel woorden brachten positieve psychologie over: COMPASSIE, HOOPVOL, VEERKRACHT, KANS, VRIENDELIJKHEID en tweemaal DANKBAAR.

Symptomatische woorden.Hoewel dit niet noodzakelijkerwijs een weerspiegeling is van klinische bezorgdheid, werden bepaalde woorden die we vaak tegenkomen in de psychiatrie gekozen: 5 keer VERLIES of ALLEENHEID, samen met VERDRIET en DEPRESSIE. Andere negatieve woorden waren: VERMOEIDHEID, STRIJD, ONTMOEDIGD en ONGEWAARDEERD.

Verrassingswoorden.Voor mij was het een verrassing om 2 geestelijken x-rated woorden te horen gebruiken, ook al leken ze met een beetje ironie te worden overgebracht. Het woord SURREAL kwam onverwacht en ik moest opzoeken wat INTERREGNUM betekende.

tegenstellingen.Misschien een weerspiegeling van gemengde gevoelens waren woordparen die tegengesteld waren: YIN en YANG; BEangstigend en VERLICHTEND; VERLAMMEND en KATALYSEREND; ANGST en GEEN ANGST: VERLIES en WINST; en ZEKER ONZEKER.

Nadat ik die lijst had bekeken, dacht ik aan verschillende woorden waarvan ik verwachtte dat ze er zouden zijn, maar die er niet waren. ZOOM was er één, gezien hoe gewoon het nu is. Misschien ontsnapte het aan de vermelding juist omdat het zo routinematig is geworden. LIEFDE is een andere. Zeker, hartstochtelijke liefde is meer een woord van vier letters in de psychiatrie, gezien het ethische principe tegen dat tussen een arts en een patiënt. Maar hoe zit het met de toename van meer thuis zijn bij dierbaren? Dan is er de liefde voor zorg en mededogen, het soort liefde dat ik aanbeveelde voor bestuurders toen ik in 2016 de Administrative Psychiatrist Award ontving van de American Psychiatric Association. HULP was nog een andere, misschien omdat het niet duidelijk is wanneer en wat voor soort hulp nodig is voor normale reacties op een abnormale situatie.

De eerste week na het eerste jaar

Gezien de belofte van de vaccins, zou iemand zoals ik kunnen aannemen dat meer mensen optimistisch zouden zijn over jaar 2 van COVID-19. Toch gaf de eerste week aan hoe onrealistisch dat kan zijn. Ons land werd getroffen door maar liefst 4 grote crises. Een daarvan is de gruwel aan onze grens met Mexico, de kinderen die alleen zijn met een onzekere toekomst. De tweede was door velen voorspeld, maar mocht toch plaatsvinden, wat de drukte van de voorjaarsvakantie in Florida was, met wat extra chaos. Toen, na het COVID-19-jaar met duidelijk minder massamoorden, hadden we er 2 in één week: een in de buurt van Atlanta waar 8 werden vermoord, waarvan 6 Aziatische vrouwen; de andere in Boulder, waar 10, waaronder een politieagent die ter plaatse snelde om te helpen, werden gedood in een kruidenierswinkel waar aan onze basisbehoefte aan voedsel wordt voldaan.

Deze trauma's en tragedies maakten het noodzakelijk om ze toe te voegen aan devideoDat deed ik op 24 maart, toen ik van plan was de reacties van ons publiek te bespreken. Diezelfde dag nam ik contact op met hetzelfde publiek om een ​​week later te zien wat hun woorden waren, zoals weergegeven in Word Cloud #2. Sommigen hielden dezelfde woorden. Velen gingen naar meer negatieve woorden. Introspectie werd niet meer ingediend.

Ik koos deze keer voor WHIPLASH en voelde opnieuw, ondanks mijn profetische aspiraties, dat mijn geest geschokt was door nog meer onverwachte tragedies. Een nieuw woord van vier letters waarvan ik verwachtte dat het niet was ingediend, was GUNS. Er waren 2 nieuwe inzendingen van niet-Engelse woorden: de Hebreeuwse van MITRAYIM, gerelateerd aan de aanstaande Pesach-feestdag en de noodzaak om uit nauwe en beperkende fysieke en psychologische ruimtes te komen; en de hindoeïstische versie van SRISHTI-STHITI-PRALAYA, die verwijst naar de voortdurende cycli van creatie-onderhoud-vernietiging, waarvan we ons nu in de vernietigingsfase zouden kunnen bevinden. De woorden voor een week later leken in ieder geval te verwijzen naar onze grijze staat van onzekerheid over waar we naartoe gaan, ten goede of ten kwade.

Twee of meer woorden

Voor beide tijdsperioden zijn er 2 of meer woorden ingeleverd, maar deze worden niet getoond op onze Word Clouds. Ze omvatten: GA BINNEN; HOPELIJK EEN OPMERKELIJKE PASSAGING; ANNO COVIDI; BIOSYCHOSOCIAAL-CULTURELE AARDING; VERDIEPING VAN SOCIALE GEVOELIGHEID; VERDRIETIG EN ALLEEN; SAD AMERIKAAN of SAD OM EEN AMERIKAAN TE ZIJN!; MAG NIET GEBEUREN; EEN BEZORGD BESTAAN; OY VEH; NEDERIG EN AFSCHUWELIJK; OP DIT MOMENT; en het LOSLATEN VAN WRATH OP DE MENSELIJKE OVERLEVING.

De commentaren

Beide keren voegden sommige bijdragers uitleg toe voor hun keuzes, die allemaal extra waarde opleverden. VALUE was er zelfs een van. Hier zijn enkele van hen in de eigen woorden van hun anonieme auteurs.

WAARDE:“Het eerste woord dat in me opkwam was waarde – in al zijn iteraties. Ik denk dat dit uitgebreide moment in de tijd/geschiedenis heeft geëist dat we opnieuw nadenken over wat we waarderen, hoe we waarde meten, wat we als waardevol beschouwen, hoe we waarde(n) manifesteren. . . En, natuurlijk, het is een afgeleide of broer of zus van moed - die van helden.

MOEILIJKE SUPERMOM:"Veel banen behouden: psychiater, geïmproviseerde leraar speciaal onderwijs, spraak-, ergo- en fysiotherapeuten, en een solo-crisisteam, en extreem slaapgebrek!"

VERMIJDEN:"Zonder te klinken als een complottheoreticus, heb ik diepe vermoedens over de rol van China daarin, afgezien van wat 'per ongeluk' in hun laboratorium is gebeurd."

COVID-JAAR:"Zoals ik het in mijn geschriften heb genoemd, is het iets geweest dat lijkt op een herhaalde stresstest - verhoog de snelheid, de neiging en laten we eens kijken wat je hart aankan en waar je van gemaakt bent."

VERLIES EN WINST:“Ik verloor mijn moeder en kreeg een schoondochter. Wat een gekke tweedeling.”

ACHTBAAN:“Omgaan met verandering en verlies, onder controle krijgen, dan valt het allemaal uit elkaar en moet je het doen en er weer bovenop komen. Maar je bent veerkrachtig, dus je doet het en gaat verder. En er waren een aantal goede dingen die dit jaar vanuit de hel gebeurden. Dankbaar zijn, meer bewegen, dichter bij de natuur, contact maken met mensen, etc.”

TERUGKEREN NAAR HET BASISLEVEN:"Of herontdekken dat we familie bijna meer nodig hebben dan wat dan ook."

ONGELOOFLIJK:"Ongelooflijk dat het zo'n ramp was en ongelooflijk voor het vermogen van mensen om mensen te helpen."

ONTMOEDIGING:"Betreffende degenen die de noodzaak negeren om rekening te houden met hun medeburgers, door wetenschap en realiteit te negeren."

GEÏSOLEERD EN ONGEWAARDEERD:“Het was de langste orkaan die ik niet heb meegemaakt met mijn bejaarde grootouders. Dit jaar was als een jaren 90-mash-up van twister, Dante's peak en brave new world met modern Engels zingend 'I'll melt with you' op halve snelheid in herhaling op de achtergrond met Jim Carrey die over mijn gazon danst in een tutu die een parade van kleine kinderen leidt, verkleed als poolwezens, ons gebrek aan klimaatbeleid is aan het afslachten.

DESTABILISEREN EN HERORIËREN:“Als een gemeenschap eenmaal een bloedbad heeft, is er leven voor en na die gebeurtenis. Hetzelfde geldt voor de pandemie, behalve dat de ene gruwel acuut is en de andere chronisch. Hoe dan ook, er is zeker een zekere mate van PTSS. De King Soopers on Table Mesa is het centrum van onze South Boulder-gemeenschap, en nu is het een plaats delict en zal het voor altijd een herinnering zijn aan de donkerste schaduwen van onze Amerikaanse realiteit.

DRIJVEND:“De wereld heeft stormachtige wateren doorstaan. Hoe ver we ook ondergedompeld zijn, de mensheid duikt altijd weer op. De pandemie heeft ons heel diep geduwd, maar dit betekent alleen maar dat we sneller weer boven water zullen komen, volgens het principe van Archimedes!”

Conclusies

Deze woorden, zinnen en uitleg van onze lezers hebben zowel persoonlijke als algemene implicaties. Het lijkt erop dat we allemaal zijn begonnen met een zekere mate van ingebouwde evolutionaire reactie op waargenomen gevaar, "vechten of vluchten", toen COVID-19 meer dan een jaar geleden als een pandemie werd beschouwd. Het was een uniek gevaar voor onze tijd - het was niet alleen onzichtbaar, maar het vormde ook een gevaar om te sterven. Vlucht past niet alleen bij de aanbevelingen voor sociale afstand, maar interne vlucht om het risico te ontkennen. Vechten kan iedereen in de gezondheids- en essentiële eerstelijnsdiensten omvatten. Vervolgens voegen we onze individuele variaties toe die een aanvulling kunnen vormen op elke algemene beoordeling van ons COVID-19-jaar. Hoewel de enquêtes zowel betrekking hadden op professionals in de geestelijke gezondheidszorg als op het publiek, leken er geen grote verschillen te zijn in de antwoorden van de 2 populaties.

Maar onverwachts kwamen er de eerste week daarna toch wat zorgen bij.

1.De overdracht van groepszondebokken. In de loop van het jaar en deze week nog steeds, is de zondebok veranderd van Aziaten naar zwarte Amerikanen, naar joden, naar Navajo-indianen, naar Iberiërs, naar seksisme, en meest recentelijk waarschijnlijk naar islamofobie, gezien de moslimidentiteit van één dader. Alle groepen met een zondebok moeten misschien proberen elkaar te steunen om te voorkomen dat ze verdeeld en overwonnen worden door de machthebbers.

2.Wapengeweld is afgenomen en toegenomen. Hoewel massamoorden door wapens in het COVID-19-jaar waren afgenomen, waren massale schietpartijen dat niet. Maar waarom hadden we in deze eerste week na het COVID-19-jaar 2 massamoorden? Was dit een vorm van maatschappelijke achteruitgang? Een reactie op de nieuwe regering, vergelijkbaar met de moord op Lincoln en de ontmanteling van de wederopbouw na de burgeroorlog?

3.De mentale pandemie zal zeker voortduren. Gezien de hoeveelheid langdurig verdriet en de typische vertraging van PTSS-symptomen, zullen we in de loop van de tijd ongetwijfeld meer zien. Gewoonlijk kunnen we niet alle effecten van crises zien totdat ze voorbij zijn. Met name eerstelijns gezondheidswerkers lopen een hoog risico, waarvoor mogelijk voortdurend contact moet worden opgenomen met screening en diensten.

De beste projectie is misschien dat zelfs met de onzichtbaarheid van het virus en zijn vermogen om te muteren, individuen het potentieel hebben om te doen wat nodig is om uit dit portaal te komen met winsten van dankbaarheid en wereldwijde samenwerking. Zullen we?

Vreugde, woede, verdriet, vreugde Xǐ nù āi lè

喜 is liefhebben, 怒 is woede, 哀 is verdriet en pijn en 乐 is geluk. Alles bij elkaar betekent het dat we alle emoties tegelijk voelen.

Dokter Mofficis een bekroonde psychiater die zich heeft gespecialiseerd in de culturele en ethische aspecten van de psychiatrie. Als productief schrijver en spreker ontving hij in 2002 de eenmalige titel Hero of Public Psychiatry van de Assembly of the American Psychiatric Association. Onlangs leidde hij Tikkun Olam-bewegingen voor belangenbehartiging op het gebied van klimaatinstabiliteit, burn-out, islamofobie en antisemitisme voor een betere wereld. Hij is lid van de redactieraad vanPsychiatrische TijdenTM.